Meer zelfvertrouwen, ja graag, liefs nog een onsje extra Zomaar ja zeggen tegen een lastige opdracht, zonder te weten of je het kunt en zonder bang te zijn dat het fout gaat… Of gewoon eens aan die ene collega durven zeggen dat hij eens moet ophouden met zijn arrogante gedoe. Of in een vergadering een vraag durven stellen zonder daarbij te denken dat iedereen dat vast een hele domme vraag vindt. Of gewoon bij de supermarkt kalmpjes je karretje inladen bij de kassa zonder je iets aan te trekken van de wachtende mensen achter je.
Kortom, je denkt aan het stoer en onbevreesd op de dingen afstappen…….in ieder geval is het een eigenschap waar je anderen om kunt benijden en je bij jezelf op zijn minst nogal eens aan twijfelt….
De meeste mensen die zichzelf te onzeker vinden, denken niet erg positief over zichzelf. Dat geldt voor jou waarschijnlijk ook. Eigenlijk ben je alleen tevreden over zichzelf wanneer je al die dingen doet, waarvan je vindt dat je die MOET doen.
En dat dan ook nog niet met al die spanning en stress, maar heel ONTSPANNEN, alsof er niets aan de hand is, tralala…Je kijkt naar anderen die al die dingen wel doen, ogenschijnlijk zonder zich druk te maken over wat iemand daar van vindt en je voelt je nog kleiner worden. Je legt de lat in feite zo hoog, waardoor het een onmogelijke opgave is geworden.
Nu iets anders.
Wat als je denkt dat zelfvertrouwen in feite niets anders betekent dan ‘’trouw zijn aan jezelf?’’ Wat voor lading krijgt dit woord dan? Is het niet zo dat er meer lucht en ruimte ontstaat?
Trouw zijn aan jezelf is niets meer en niets minder dan jezelf nemen zoals je bent, met de dingen die je plezierig aan jezelf vindt, maar ook met de dingen waar je minder blij mee bent. Het betekent dat je niet wegloopt voor gevoelens en gedachten waar je even geen zin in hebt.
Enerzijds klinkt dit simpel en is het dat eigenlijk ook. Anderzijds blijft er dat stemmetje in zelf dat zegt: ja maar, ik wil juist van die vervelende onzekerheden en spanningen af en dat zich blijft verzetten.
Misschien kun je er eens over nadenken hoe dit werkt bij jou. Het leuke stukje van jezelf wil je wel, maar het minder leuke stukje dat zou je er het liefst afsnijden. Maar jij bent het totaal van al die leuke en minder leuke dingen, of je het nu wilt of niet. Op het moment dat je wat ruimte kunt geven aan al die gevoelens en gedachten die nu eenmaal bij jou horen, dan kan er een gevoel ontstaan dat je waarachtig ‘’zelfvertrouwen’’ kunt noemen.
Misschien niet zo stoer als je zou willen…maar het is wel wie jij bent. En daar kun je dan het beste maar vriendjes mee worden.
