Het kan je zomaar ineens overkomen.
Er komt een nieuwe collega bij jou op de kamer. Zij stelt zich direct vanaf het begin zelfverzekerd en dominant op, lijkt alles beter te weten. Zit nooit om een mening verlegen en heeft haar woordje klaar waar jij nog zit te denken over de beste aanpak. Iedereen is onder de indruk en jij voelt je alleen maar steeds kleiner worden…
Niet echt een stimulans voor je zelfvertrouwen.
Je voelt een oude bekende, je onzekerheid, weer helemaal terugkomen.
Ja, daar zit je nu. Het ene moment voel je je tekort schieten, het volgende moment ben je boos op die collega en op al die anderen die haar zo geweldig vinden. En vervolgens weer boos op jezelf omdat je er niet tegenop kunt.
”Ik trek me er gewoon niks van aan” denk je. ”Volgende keer laat ik me niet zo wegblazen, ik doe het toch gewoon op mijn manier”. En: ze zullen toch wel een keer zien dat het niet allemaal klopt wat ze zegt? En nog meer van dit soort bedenksels en peptalk waarmee je jezelf weer een beetje op de rails probeert te krijgen.
(Helpen doet het niet echt. In ieder geval niet lang).
En terwijl je daar allemaal mee bezig bent, neemt die collega in je gedachten een steeds grotere plek in, zonder dat je dat wilt.
Door die gedachtenstrijd wordt zij steeds belangrijker.
En jij nog onzekerder.
Hoe kan het anders? Hoe kun jij je plek weer innemen?
Stap 1. Ervaar hoe je je eigen angst vergroot
Kijk eens even vanaf een afstand naar deze relatie tussen jou en die ander, als het ware door een verrekijker. Jouw relatie met die ander wordt feitelijk helemaal bepaald door angst. Met die angst creëer je een tweedeling, een ‘jij’’ die helemaal los staat van die ander. Die ander wordt daardoor een soort bedreiging. Iemand die met jou kan doen wat hij of zij wil. Je bent als een bal in de flipperkast, die van het een naar het ander schiet, zonder dat je er zelf invloed op uit kunt oefenen.
Laat dit maar eens even tot je doordringen. Het is belangrijk dat je voelt wat er van binnen bij jou gebeurt. Dat al dat innerlijke verzet tegen die ander, jouw angst eigenlijk alleen maar groter maakt.
Stap 2. Kijk vanuit een ander perspectief
Kijk in gedachten nog eens naar die ander, en bedenk dit: ‘’jij bent niemand anders dan ik, alleen met een ander gezicht en met een andere naam’’. En neem even de tijd om te ervaren welk gevoel deze gedachte je geeft.
Schrijf alles op waarin die persoon van jou verschilt.
Stel je opnieuw voor welke angst je voelt bij die collega en wat je probeert te beschermen bij jezelf. Zonder heel diep te gaan graven of analyseren of dat het per se zwaar of ingewikkeld moet zijn.
Door deze angst als het ware recht in de ogen te kijken geef je jezelf ruimte om je op een andere, nieuwe manier te verhouden tot die ander.
Zelfs verbinding te maken. Je hoeft niet meteen dikke maatjes te worden (mag natuurlijk wel, maar dat kan altijd nog), maar het gaat er om dat jij op een gelijkwaardige manier naast die ander staat. Niet eronder, ook niet erboven.
Je zult merken dat je angst vermindert, dat je rustiger in je hoofd wordt en jezelf sterker voelt.
Geen zin in ? Dan juist dóen.
Misschien voel je weerstand wanneer je aan deze oefening begint, omdat je helemaal geen zin hebt om je met die ander bezig te houden (hallo, dat deed je toch al). Daar is niks mis mee, verzet je er niet tegen, het is juist even goed dat je die weerstand voelt, dat maakt je er des te meer bewust van. Het is jóuw gevoel, dat is er nu eenmaal. Ook met dat gevoel erbij kun je nog steeds deze oefening doen.
Wat let je? Het kost maar weinig tijd en kijk wat het je oplevert.
